Tilburgs was bovenop een duin in een benarde positie terecht gekomen. Hij, navigator Hans van Limpt en monteur Gijs van Uden wisten dat ze bovenop een waypoint moesten aftikken. Beneden zagen ze trucks rondjes rijden, op zoek naar een manier om boven te komen. “Daarom besloten wij om het zo te proberen. Maar op een gegeven moment werd het wel heel smal. Ik moest zo behoedzaam rijden dat we bijna stil stonden en de truck begon te hellen. Als je iets niet moet doen in de duinen, is het stilstaan, was me verteld.”
Veel keuze had Tilburgs niet. Vooruit ging niet, achteruit ging niet. Dus maar naar beneden, vol gas en zo recht mogelijk, want anders kiept de truck om. “Dat was wel even spannend,” vertelt Tilburgs. “Het was nieuw voor mij, dus ik was heel blij met wat Hans en Eimbert me hadden verteld. Ik had het anders niet geweten. Door om het duin heen te rijden en er langs de andere kant op te rijden, hebben we dat waypoint ook nog gehaald. Precies zoals we voor ogen hadden.”
Dat was voorafgaand aan de negende etappe de afspraak die Tilburgs, Van Limpt en Van Uden samen hadden gemaakt. “Op het missen van een waypoint staat een straftijd van twee uur,” wist Tilburgs. “Dus was de afspraak om rustig te rijden, goed te navigeren en zo in elk geval niet onnodig tijd aan onze broek te krijgen. Ze hadden gezegd dat het bijltjesdag zou worden, dus we waren gewaarschuwd. Inderdaad zagen we al binnen een kwartier hele hordes auto’s en trucks in de problemen staan.”
Het team van Tilburgs Truck Parts trok zich er weinig van aan. Voor de achtste etappe had ook al iedereen geprobeerd debutant Tilburgs schrik aan te praten - dat het nu echt zwaar zou worden - maar ook daar was hij zonder grote problemen doorheen gehobbeld. Een kapot gereden velg kon in de neutralisatie worden gewisseld en twee keer kwam hij niet in één keer boven op een hoge bult. “Maar verder was het supergaaf. Het begint nu op Dakar te lijken, maar ik laat me niet bang maken. Wat heb ik daaraan? Als een ander er doorheen kan komen, kunnen wij dat ook. Ik laat het allemaal op me af komen, ik let goed op en ondertussen vinken we elke dag een etappe af.”
De negende etappe was wel ietsje ingekort, zo’n 100 kilometer, omdat vooral de motorrijders in de problemen kwamen door de extreme hitte. “Het was bij ons in de cabine ook boven de 45 graden,” zegt Tilburgs. “We zaten te zwemmen in de overall. Het was bijna niet bij te drinken. Soms zijn we bewust even gestopt om te drinken. Voor ons had het nog best 100 kilometer meer kunnen zijn, maar ik snap het wel. We hebben ze ook gezien, hele bosjes motorrijders op apegapen. Maar het is wel jammer: eerst wordt er van alles afgelast vanwege regen, nu weer vanwege hitte. Ik hoop wel dat de tiende etappe gewoon doorgaat. De duinen van Fiambala. Daar proberen ze me ook allemaal bang voor te maken…”